Ⅰ.Konsep asas rawatan haba.
A. Konsep asas rawatan haba.
Unsur dan fungsi asas bagirawatan haba:
1. Pemanasan
Tujuannya adalah untuk mendapatkan struktur austenit yang seragam dan halus.
2.Memegang
Matlamatnya adalah untuk memastikan bahan kerja dipanaskan dengan sempurna dan untuk mengelakkan penyahkarburan dan pengoksidaan.
3.Penyejukan
Objektifnya adalah untuk mengubah austenit kepada struktur mikro yang berbeza.
Mikrostruktur selepas Rawatan Haba
Semasa proses penyejukan selepas pemanasan dan pegangan, austenit berubah menjadi mikrostruktur yang berbeza bergantung pada kadar penyejukan. Struktur mikro yang berbeza menunjukkan sifat yang berbeza.
B.Konsep asas rawatan haba.
Pengelasan Berdasarkan Kaedah Pemanasan dan Penyejukan, serta Struktur Mikro dan Sifat Keluli
1. Rawatan Haba Konvensional (Rawatan Haba Keseluruhan): Pembajaan, Penyepuhlindapan, Menormalkan, Pelindapkejutan
2. Rawatan Haba Permukaan: Pelindapkejutan Permukaan, Pelindapkejutan Permukaan Pemanasan Induksi, Pelindapkejutan Permukaan Pemanasan Api, Pelindapkejutan Permukaan Pemanasan Sentuhan Elektrik.
3. Rawatan Haba Kimia: Karburisasi, Nitriding, Karbonitriding.
4. Rawatan Haba Lain: Rawatan Haba Suasana Terkawal, Rawatan Haba Vakum, Rawatan Haba Ubah Bentuk.
C.Suhu Kritikal Keluli
Suhu transformasi kritikal keluli adalah asas penting untuk menentukan proses pemanasan, pegangan dan penyejukan semasa rawatan haba. Ia ditentukan oleh rajah fasa besi-karbon.
Kesimpulan Utama:Suhu transformasi kritikal sebenar keluli sentiasa ketinggalan daripada suhu transformasi kritikal teori. Ini bermakna pemanasan lampau diperlukan semasa pemanasan, dan penyejukan kurang diperlukan semasa penyejukan.
Ⅱ. Penyepuhlindapan dan Penormalan Keluli
1. Definisi Penyepuhlindapan
Penyepuhlindapan melibatkan pemanasan keluli pada suhu di atas atau di bawah titik kritikal Ac₁ menahannya pada suhu itu, dan kemudian menyejukkannya secara perlahan, biasanya dalam relau, untuk mencapai struktur yang hampir kepada keseimbangan.
2. Tujuan Penyepuhlindapan
①Laraskan Kekerasan untuk Pemesinan: Mencapai kekerasan boleh dimesin dalam julat HB170~230.
②Legakan Tekanan Sisa: Mencegah ubah bentuk atau retak semasa proses seterusnya.
③Menghaluskan Struktur Bijian: Memperbaiki struktur mikro.
④Persediaan untuk Rawatan Haba Akhir: Mendapatkan perlit berbutir (spheroidized) untuk pelindapkejutan dan pembajaan seterusnya.
3. Spheroidizing Annealing
Spesifikasi Proses: Suhu pemanasan adalah berhampiran titik Ac₁.
Tujuan: Untuk mengsfera simentit atau karbida dalam keluli, menghasilkan perlit berbutir (spheroidized).
Julat Berkenaan: Digunakan untuk keluli dengan komposisi eutectoid dan hypereutectoid.
4. Penyepuhlindapan Meresap (Penyelindupan Homogenisasi)
Spesifikasi Proses: Suhu pemanasan berada di bawah sedikit garisan solvus pada rajah fasa.
Tujuan: Untuk menghapuskan pengasingan.
①Untuk rendah-keluli karbondengan kandungan karbon kurang daripada 0.25%, penormalan lebih disukai daripada penyepuhlindapan sebagai rawatan haba persediaan.
②Untuk keluli karbon sederhana dengan kandungan karbon antara 0.25% dan 0.50%, sama ada penyepuhlindapan atau penormalan boleh digunakan sebagai rawatan haba persediaan.
③Untuk keluli karbon sederhana hingga tinggi dengan kandungan karbon antara 0.50% dan 0.75%, penyepuhlindapan penuh disyorkan.
④Untuk tinggi-keluli karbondengan kandungan karbon lebih daripada 0.75%, penormalan pertama kali digunakan untuk menghapuskan rangkaian Fe₃C, diikuti dengan penyepuhlindapan spheroidizing.
Ⅲ.Pelindapkejutan dan Pembajaan Keluli
A. Pelindapkejutan
1. Definisi Pelindapkejutan: Pelindapkejutan melibatkan pemanasan keluli pada suhu tertentu di atas titik Ac₃ atau Ac₁, menahannya pada suhu tersebut, dan kemudian menyejukkannya pada kadar yang lebih besar daripada kadar penyejukan kritikal untuk membentuk martensit.
2. Tujuan Pelindapkejutan: Matlamat utama adalah untuk mendapatkan martensit (atau kadangkala bainit lebih rendah) untuk meningkatkan kekerasan dan rintangan haus keluli. Pelindapkejutan adalah salah satu proses rawatan haba yang paling penting untuk keluli.
3. Menentukan Suhu Pelindapkejutan untuk Pelbagai Jenis Keluli
Keluli Hipoeutektoid: Ac₃ + 30°C hingga 50°C
Keluli Eutectoid dan Hypereutectoid: Ac₁ + 30°C hingga 50°C
Keluli Aloi: 50°C hingga 100°C melebihi suhu kritikal
4. Ciri-ciri Penyejukan Medium Pelindapkejutan Ideal:
Penyejukan Perlahan Sebelum Suhu "Hidung": Untuk mengurangkan tekanan haba dengan secukupnya.
Kapasiti Penyejukan Tinggi Dekat Suhu "Hidung": Untuk mengelakkan pembentukan struktur bukan martensit.
Penyejukan Perlahan Berhampiran Titik M₅: Untuk meminimumkan tegasan yang disebabkan oleh transformasi martensit.
5. Kaedah Pelindapkejutan dan Ciri-cirinya:
①Pelindapkejutan Mudah: Mudah dikendalikan dan sesuai untuk bahan kerja kecil berbentuk ringkas. Struktur mikro yang terhasil ialah martensit (M).
②Pelindapkejutan Berganda: Lebih kompleks dan sukar dikawal, digunakan untuk keluli karbon tinggi berbentuk kompleks dan bahan kerja keluli aloi yang lebih besar. Struktur mikro yang terhasil ialah martensit (M).
③Pelindapkejutan Patah: Proses yang lebih kompleks, digunakan untuk bahan kerja keluli aloi yang besar dan berbentuk kompleks. Struktur mikro yang terhasil ialah martensit (M).
④Pelindapkejutan Isoterma: Digunakan untuk bahan kerja kecil berbentuk kompleks dengan keperluan tinggi. Struktur mikro yang terhasil ialah bainit yang lebih rendah (B).
6.Faktor yang Mempengaruhi Kebolehkerasan
Tahap kebolehkerasan bergantung pada kestabilan austenit supercooled dalam keluli. Lebih tinggi kestabilan austenit supercooled, lebih baik kebolehkerasan, dan sebaliknya.
Faktor-faktor yang Mempengaruhi Kestabilan Austenit Supercooled:
Kedudukan C-Curve: Jika C-curve beralih ke kanan, kadar penyejukan kritikal untuk pelindapkejutan berkurangan, meningkatkan kebolehkerasan.
Kesimpulan Utama:
Sebarang faktor yang mengalihkan lengkung-C ke kanan meningkatkan kebolehkerasan keluli.
Faktor Utama:
Komposisi Kimia: Kecuali kobalt (Co), semua unsur pengaloian yang terlarut dalam austenit meningkatkan kebolehkerasan.
Semakin hampir kandungan karbon dengan komposisi eutektoid dalam keluli karbon, semakin banyak lengkung-C beralih ke kanan, dan semakin tinggi kebolehkerasan.
7. Penentuan dan Perwakilan Kebolehkerasan
①Ujian Kebolehkerasan Pelindapkejutan Akhir: Kebolehkerasan diukur menggunakan kaedah ujian pelindapkejutan akhir.
②Kaedah Diameter Pelindapkejutan Kritikal: Diameter pelindapkejutan kritikal (D₀) mewakili diameter maksimum keluli yang boleh dikeraskan sepenuhnya dalam medium pelindapkejutan tertentu.
B. Pembajaan
1. Definisi Tempering
Pembajaan ialah proses rawatan haba di mana keluli dipadamkan dipanaskan semula pada suhu di bawah titik A₁, dipegang pada suhu tersebut, dan kemudian disejukkan ke suhu bilik.
2. Tujuan Pembajaan
Kurangkan atau Hilangkan Tekanan Sisa: Mencegah ubah bentuk atau keretakan bahan kerja.
Kurangkan atau Hapuskan Sisa Austenit: Menstabilkan dimensi bahan kerja.
Hilangkan Kerapuhan Keluli Dipadamkan: Melaraskan struktur mikro dan sifat untuk memenuhi keperluan bahan kerja.
Nota Penting: Keluli hendaklah dibaja dengan segera selepas pelindapkejutan.
3. Proses Pembajaan
1.Pembajaan Rendah
Tujuan: Untuk mengurangkan tekanan pelindapkejutan, meningkatkan keliatan bahan kerja, dan mencapai kekerasan tinggi dan rintangan haus.
Suhu: 150°C ~ 250°C.
Prestasi: Kekerasan: HRC 58 ~ 64. Kekerasan tinggi dan rintangan haus.
Aplikasi: Alat, acuan, galas, bahagian berkarburasi, dan komponen yang dikeraskan permukaan.
2. Pembajaan Tinggi
Tujuan: Untuk mencapai keliatan yang tinggi bersama dengan kekuatan dan kekerasan yang mencukupi.
Suhu: 500°C ~ 600°C.
Prestasi: Kekerasan: HRC 25 ~ 35. Sifat mekanikal keseluruhan yang baik.
Aplikasi: Aci, gear, rod penyambung, dsb.
Penapisan Terma
Definisi: Pelindapkejutan diikuti dengan pembajaan suhu tinggi dipanggil penapisan haba, atau hanya pembajaan. Keluli yang dirawat dengan proses ini mempunyai prestasi keseluruhan yang sangat baik dan digunakan secara meluas.
Ⅳ.Rawatan Haba Permukaan Keluli
A. Pelindapkejutan Permukaan Keluli
1. Definisi Pengerasan Permukaan
Pengerasan permukaan ialah proses rawatan haba yang direka untuk mengukuhkan lapisan permukaan bahan kerja dengan memanaskannya dengan pantas untuk mengubah lapisan permukaan menjadi austenit dan kemudian menyejukkannya dengan cepat. Proses ini dijalankan tanpa mengubah komposisi kimia keluli atau struktur teras bahan.
2. Bahan yang Digunakan untuk Pengerasan Permukaan dan Struktur Selepas Pengerasan
Bahan yang Digunakan untuk Pengerasan Permukaan
Bahan Biasa: Keluli karbon sederhana dan keluli aloi karbon sederhana.
Pra-Rawatan: Proses Biasa: Pembajaan. Jika sifat teras tidak kritikal, penormalan boleh digunakan sebaliknya.
Struktur Selepas Pengerasan
Struktur Permukaan: Lapisan permukaan biasanya membentuk struktur yang mengeras seperti martensit atau bainit, yang memberikan kekerasan yang tinggi dan rintangan haus.
Struktur Teras: Teras keluli secara amnya mengekalkan struktur asalnya, seperti pearlit atau keadaan terbaja, bergantung pada proses pra-rawatan dan sifat bahan asas. Ini memastikan teras mengekalkan keliatan dan kekuatan yang baik.
B.Ciri-ciri pengerasan permukaan aruhan
1. Suhu Pemanasan Tinggi dan Kenaikan Suhu Cepat: Pengerasan permukaan aruhan biasanya melibatkan suhu pemanasan yang tinggi dan kadar pemanasan yang cepat, membolehkan pemanasan cepat dalam masa yang singkat.
2. Struktur Butiran Austenit Halus dalam Lapisan Permukaan: Semasa pemanasan pantas dan proses pelindapkejutan seterusnya, lapisan permukaan membentuk butiran austenit halus. Selepas pelindapkejutan, permukaan terutamanya terdiri daripada martensit halus, dengan kekerasan biasanya 2-3 HRC lebih tinggi daripada pelindapkejutan konvensional.
3. Kualiti Permukaan yang Baik: Disebabkan oleh masa pemanasan yang singkat, permukaan bahan kerja kurang terdedah kepada pengoksidaan dan penyahkarbonan, dan ubah bentuk yang disebabkan oleh pelindapkejutan diminimumkan, memastikan kualiti permukaan yang baik.
4. Kekuatan Keletihan Tinggi: Transformasi fasa martensit dalam lapisan permukaan menjana tegasan mampatan, yang meningkatkan kekuatan keletihan bahan kerja.
5. Kecekapan Pengeluaran Tinggi: Pengerasan permukaan induksi sesuai untuk pengeluaran besar-besaran, menawarkan kecekapan operasi yang tinggi.
C.Klasifikasi rawatan haba kimia
Carburizing,Carburizing,Carburizing,Chromizing,Siliconizing,Siliconizing,Siliconizing,Carbonitriding,Borokarburizing
D.Pekarburan Gas
Gas Carburizing ialah satu proses di mana bahan kerja diletakkan di dalam relau pengkarbonan gas tertutup dan dipanaskan pada suhu yang mengubah keluli menjadi austenit. Kemudian, agen pengkarburan dititiskan ke dalam relau, atau suasana pengkarburan diperkenalkan secara langsung, membolehkan atom karbon meresap ke dalam lapisan permukaan bahan kerja. Proses ini meningkatkan kandungan karbon (wc%) pada permukaan bahan kerja.
√Ejen Karburasi:
•Gas yang kaya dengan karbon: Seperti gas arang batu, gas petroleum cecair (LPG), dsb.
•Cecair Organik: Seperti minyak tanah, metanol, benzena, dll.
√Parameter Proses Karburasi:
•Suhu Pengkarbonan: 920~950°C.
•Masa Pengkarburan: Bergantung pada kedalaman lapisan yang dikarburkan dan suhu pengkarburan yang dikehendaki.
E. Rawatan Haba Selepas Karburisasi
Keluli mesti menjalani rawatan haba selepas pengkarburan.
Proses Rawatan Haba Selepas Karburasi:
√Pelindapkejutan + Pembajaan Suhu Rendah
1.Pelindapkejutan Terus Selepas Pra-Penyejukan + Pembajaan Suhu Rendah: Bahan kerja disejukkan terlebih dahulu daripada suhu pengkarburan kepada hanya di atas suhu Ar₁ teras dan kemudian segera dipadamkan, diikuti dengan pembajaan suhu rendah pada 160~180°C.
2.Pelindapkejutan Tunggal Selepas Pra-Penyejukan + Pembajaan Suhu Rendah: Selepas pengkarburan, bahan kerja perlahan-lahan disejukkan ke suhu bilik, kemudian dipanaskan semula untuk pelindapkejutan dan pembajaan suhu rendah.
3.Pelindapkejutan Berganda Selepas Pra-Penyejukan + Pembajaan Suhu Rendah: Selepas pengkarburan dan penyejukan perlahan, bahan kerja menjalani dua peringkat pemanasan dan pelindapkejutan, diikuti dengan pembajaan suhu rendah.
Ⅴ. Rawatan Haba Kimia Keluli
1. Definisi Rawatan Haba Kimia
Rawatan haba kimia ialah proses rawatan haba di mana bahan kerja keluli diletakkan dalam medium aktif tertentu, dipanaskan, dan dipegang pada suhu, membolehkan atom aktif dalam medium meresap ke dalam permukaan bahan kerja. Ini mengubah komposisi kimia dan struktur mikro permukaan bahan kerja, dengan itu mengubah sifatnya.
2. Proses Asas Rawatan Haba Kimia
Penguraian: Semasa pemanasan, medium aktif terurai, membebaskan atom aktif.
Penyerapan: Atom aktif diserap oleh permukaan keluli dan larut ke dalam larutan pepejal keluli.
Resapan: Atom aktif yang diserap dan terlarut pada permukaan keluli berhijrah ke dalam.
Jenis Pengerasan Permukaan Induksi
a.Pemanasan Induksi Frekuensi Tinggi
Kekerapan Semasa: 250~300 kHz.
Kedalaman Lapisan Mengeras: 0.5~2.0 mm.
Aplikasi: Gear modul sederhana dan kecil dan aci kecil hingga sederhana.
b.Pemanasan Aruhan Frekuensi Sederhana
Kekerapan Semasa: 2500~8000 kHz.
Kedalaman Lapisan Mengeras: 2~10 mm.
Aplikasi: Aci yang lebih besar dan gear modul besar hingga sederhana.
c.Pemanasan Aruhan Frekuensi Kuasa
Kekerapan Semasa: 50 Hz.
Kedalaman Lapisan Mengeras: 10~15 mm.
Aplikasi: Bahan kerja yang memerlukan lapisan keras yang sangat dalam.
3. Pengerasan Permukaan Induksi
Prinsip Asas Pengerasan Permukaan Aruhan
Kesan Kulit:
Apabila arus ulang alik dalam gegelung aruhan menginduksi arus pada permukaan bahan kerja, majoriti arus teraruh tertumpu berhampiran permukaan, manakala hampir tiada arus yang melalui bahagian dalam bahan kerja. Fenomena ini dikenali sebagai kesan kulit.
Prinsip Pengerasan Permukaan Aruhan:
Berdasarkan kesan kulit, permukaan bahan kerja dipanaskan dengan cepat kepada suhu austenitizing (meningkat kepada 800~1000°C dalam beberapa saat), manakala bahagian dalam bahan kerja kekal hampir tidak dipanaskan. Bahan kerja kemudiannya disejukkan dengan penyemburan air, mencapai pengerasan permukaan.
4. Kerapuhan Temper
Kerapuhan Pembajaan dalam Keluli Dipadamkan
Kerapuhan pembajaan merujuk kepada fenomena di mana kekerasan hentaman keluli dipadamkan berkurangan dengan ketara apabila dibaja pada suhu tertentu.
Jenis Pertama Kerapuhan Pembajaan
Julat Suhu: 250°C hingga 350°C.
Ciri-ciri: Jika keluli yang dipadamkan dibaja dalam julat suhu ini, kemungkinan besar akan menghasilkan kerapuhan pembajaan jenis ini, yang tidak boleh dihapuskan.
Penyelesaian: Elakkan membaja keluli dipadamkan dalam julat suhu ini.
Jenis kerapuhan pembajaan yang pertama juga dikenali sebagai kerapuhan pembajaan suhu rendah atau kerapuhan pembajaan tidak dapat dipulihkan.
Ⅵ.Pembajaan
1. Pembajaan ialah proses rawatan haba terakhir yang mengikuti pelindapkejutan.
Mengapa Keluli Dipadamkan Memerlukan Pembajaan?
Struktur Mikro Selepas Pelindapkejutan: Selepas pelindapkejutan, struktur mikro keluli biasanya terdiri daripada martensit dan sisa austenit. Kedua-duanya adalah fasa metastabil dan akan berubah dalam keadaan tertentu.
Sifat Martensit: Martensit dicirikan oleh kekerasan yang tinggi tetapi juga kerapuhan yang tinggi (terutama dalam martensit seperti jarum karbon tinggi), yang tidak memenuhi keperluan prestasi untuk banyak aplikasi.
Ciri-ciri Transformasi Martensit: Transformasi kepada martensit berlaku dengan sangat pantas. Selepas pelindapkejutan, bahan kerja mempunyai baki tekanan dalaman yang boleh menyebabkan ubah bentuk atau retak.
Kesimpulan: Bahan kerja tidak boleh digunakan terus selepas pelindapkejutan! Pembajaan adalah perlu untuk mengurangkan tekanan dalaman dan meningkatkan keliatan bahan kerja, menjadikannya sesuai untuk digunakan.
2. Perbezaan Antara Kebolehkerasan dan Kapasiti Pengerasan:
Kebolehkerasan:
Kebolehkerasan merujuk kepada keupayaan keluli untuk mencapai kedalaman pengerasan tertentu (kedalaman lapisan mengeras) selepas pelindapkejutan. Ia bergantung kepada komposisi dan struktur keluli, terutamanya unsur mengaloi dan jenis keluli. Kebolehkerasan ialah ukuran sejauh mana keluli boleh mengeras sepanjang ketebalannya semasa proses pelindapkejutan.
Kekerasan (Kapasiti Pengerasan):
Kekerasan, atau kapasiti pengerasan, merujuk kepada kekerasan maksimum yang boleh dicapai dalam keluli selepas pelindapkejutan. Ia sebahagian besarnya dipengaruhi oleh kandungan karbon keluli. Kandungan karbon yang lebih tinggi biasanya membawa kepada potensi kekerasan yang lebih tinggi, tetapi ini boleh dihadkan oleh unsur mengaloi keluli dan keberkesanan proses pelindapkejutan.
3. Kebolehkerasan Keluli
√Konsep Kebolehkerasan
Kebolehkerasan merujuk kepada keupayaan keluli untuk mencapai kedalaman tertentu pengerasan martensit selepas pelindapkejutan daripada suhu austenitizing. Dalam istilah yang lebih mudah, ia adalah keupayaan keluli untuk membentuk martensit semasa pelindapkejutan.
Pengukuran Kebolehkerasan
Saiz kebolehkerasan ditunjukkan oleh kedalaman lapisan mengeras yang diperoleh di bawah keadaan tertentu selepas pelindapkejutan.
Kedalaman Lapisan Mengeras: Ini ialah kedalaman dari permukaan bahan kerja ke kawasan di mana strukturnya separuh martensit.
Media Pelindapkejutan Biasa:
•Air
Ciri-ciri: Jimat dengan keupayaan penyejukan yang kuat, tetapi mempunyai kadar penyejukan yang tinggi berhampiran takat didih, yang boleh menyebabkan penyejukan yang berlebihan.
Permohonan: Biasanya digunakan untuk keluli karbon.
Air Garam: Larutan garam atau alkali dalam air, yang mempunyai kapasiti penyejukan yang lebih tinggi pada suhu tinggi berbanding dengan air, menjadikannya sesuai untuk keluli karbon.
•Minyak
Ciri-ciri: Menyediakan kadar penyejukan yang lebih perlahan pada suhu rendah (berhampiran takat didih), yang secara berkesan mengurangkan kecenderungan untuk ubah bentuk dan retak, tetapi mempunyai keupayaan penyejukan yang lebih rendah pada suhu tinggi.
Permohonan: Sesuai untuk keluli aloi.
Jenis: Termasuk minyak pelindapkejutan, minyak mesin dan bahan api diesel.
Masa Pemanasan
Masa pemanasan terdiri daripada kedua-dua kadar pemanasan (masa yang diambil untuk mencapai suhu yang dikehendaki) dan masa penahanan (masa dikekalkan pada suhu sasaran).
Prinsip Penentuan Masa Pemanasan: Pastikan pengagihan suhu seragam di seluruh bahan kerja, di dalam dan di luar.
Pastikan austenitisasi lengkap dan austenit yang terbentuk adalah seragam dan halus.
Asas Penentuan Masa Pemanasan:Biasanya dianggarkan menggunakan formula empirikal atau ditentukan melalui eksperimen.
Media Pelindapkejutan
Dua Aspek Utama:
a.Kadar Penyejukan: Kadar penyejukan yang lebih tinggi menggalakkan pembentukan martensit.
b.Tegasan Sisa: Kadar penyejukan yang lebih tinggi meningkatkan tegasan sisa, yang boleh membawa kepada kecenderungan yang lebih besar untuk ubah bentuk dan keretakan pada bahan kerja.
Ⅶ.Menormalkan
1. Definisi Menormalkan
Normalizing ialah proses rawatan haba di mana keluli dipanaskan pada suhu 30°C hingga 50°C di atas suhu Ac3, dipegang pada suhu tersebut, dan kemudian disejukkan dengan udara untuk mendapatkan struktur mikro yang hampir dengan keadaan keseimbangan. Berbanding dengan penyepuhlindapan, normalizing mempunyai kadar penyejukan yang lebih cepat, menghasilkan struktur pearlit (P) yang lebih halus dan kekuatan dan kekerasan yang lebih tinggi.
2. Tujuan Menormalkan
Tujuan menormalkan adalah serupa dengan penyepuhlindapan.
3. Aplikasi Menormalkan
•Menghapuskan simentit sekunder berrangkaian.
•Berkhidmat sebagai rawatan haba terakhir untuk bahagian dengan keperluan yang lebih rendah.
•Bertindak sebagai rawatan haba persediaan untuk keluli struktur karbon rendah dan sederhana untuk meningkatkan kebolehmesinan.
4.Jenis Penyepuhlindapan
Jenis Penyepuhlindapan Pertama:
Tujuan dan Fungsi: Matlamatnya bukan untuk mendorong transformasi fasa tetapi untuk mengalihkan keluli daripada keadaan tidak seimbang kepada keadaan seimbang.
Jenis:
•Penyedapan Penyebaran: Bertujuan untuk menghomogenkan komposisi dengan menghapuskan pengasingan.
•Penghabluran Semula Penyepuhlindapan: Mengembalikan kemuluran dengan menghapuskan kesan pengerasan kerja.
•Stress Relief Annealing: Mengurangkan tekanan dalaman tanpa mengubah struktur mikro.
Jenis Penyepuhlindapan Kedua:
Tujuan dan Fungsi: Bertujuan untuk menukar struktur mikro dan sifat, mencapai struktur mikro yang dikuasai pearlit. Jenis ini juga memastikan bahawa pengedaran dan morfologi pearlit, ferit, dan karbida memenuhi keperluan khusus.
Jenis:
•Penuh Penyepuhlindapan: Panaskan keluli di atas suhu Ac3 dan kemudian perlahan-lahan menyejukkannya untuk menghasilkan struktur pearlit yang seragam.
• Penyepuhlindapan Tidak Lengkap: Memanaskan keluli antara suhu Ac1 dan Ac3 untuk mengubah sebahagian struktur.
•Isoterma Penyepuhlindapan: Memanaskan keluli ke atas Ac3, diikuti dengan penyejukan pantas kepada suhu isoterma dan pegangan untuk mencapai struktur yang diingini.
•Spheroidizing Annealing: Menghasilkan struktur karbida sferoid, meningkatkan kebolehmesinan dan keliatan.
Ⅷ.1. Definisi Rawatan Haba
Rawatan haba merujuk kepada proses di mana logam dipanaskan, dipegang pada suhu tertentu, dan kemudian disejukkan semasa dalam keadaan pepejal untuk mengubah struktur dalaman dan struktur mikro, dengan itu mencapai sifat yang diingini.
2.Ciri-ciri Rawatan Haba
Rawatan haba tidak mengubah bentuk bahan kerja; sebaliknya, ia mengubah struktur dalaman dan struktur mikro keluli, yang seterusnya mengubah sifat keluli.
3.Tujuan Rawatan Haba
Tujuan rawatan haba adalah untuk memperbaiki sifat mekanikal atau pemprosesan keluli (atau bahan kerja), menggunakan sepenuhnya potensi keluli, meningkatkan kualiti bahan kerja, dan memanjangkan hayat perkhidmatannya.
4.Key Kesimpulan
Sama ada sifat sesuatu bahan boleh dipertingkatkan melalui rawatan haba bergantung secara kritikal sama ada terdapat perubahan dalam struktur mikro dan strukturnya semasa proses pemanasan dan penyejukan.
Masa siaran: 19 Ogos 2024