1. Tempering یک فرآیند عملیات حرارتی نهایی است که به دنبال خاموش کردن است.
چرا فولادهای کوئنچ شده نیاز به تمپر دارند؟
ریزساختار پس از کوئنچ: پس از کوئنچ، ریزساختار فولاد معمولاً از مارتنزیت و آستنیت باقیمانده تشکیل شده است. هر دو فاز ناپایدار هستند و تحت شرایط خاصی تبدیل می شوند.
ویژگی های مارتنزیت: مارتنزیت با سختی بالا اما همچنین شکنندگی بالا (به ویژه در مارتنزیت سوزنی مانند با کربن بالا) مشخص می شود که الزامات عملکرد را برای بسیاری از کاربردها برآورده نمی کند.
ویژگی های تبدیل مارتنزیتی: تبدیل به مارتنزیت بسیار سریع اتفاق می افتد. پس از کوئنچ، قطعه کار دارای تنش های داخلی باقی مانده است که می تواند منجر به تغییر شکل یا ترک شود.
نتیجه گیری: قطعه کار را نمی توان مستقیماً پس از خاموش کردن استفاده کرد! تمپر برای کاهش تنش های داخلی و بهبود چقرمگی قطعه کار ضروری است و آن را برای استفاده مناسب می کند.

2. تفاوت بین سختی پذیری و ظرفیت سخت شدن:
سختی پذیری:
سختی پذیری به توانایی فولاد برای دستیابی به عمق خاصی از سخت شدن (عمق لایه سخت شده) پس از کوئنچ اشاره دارد. این بستگی به ترکیب و ساختار فولاد، به ویژه عناصر آلیاژی آن و نوع فولاد دارد. سختی پذیری معیاری است که نشان می دهد فولاد چقدر می تواند در طول ضخامت خود در طول فرآیند کوئنچ سخت شود.
سختی (ظرفیت سخت شدن):
سختی یا ظرفیت سخت شدن به حداکثر سختی اطلاق می شود که می توان در فولاد پس از کوئنچ به دست آورد. تا حد زیادی تحت تأثیر محتوای کربن فولاد است. محتوای کربن بیشتر به طور کلی منجر به سختی بالقوه بالاتر می شود، اما این می تواند توسط عناصر آلیاژی فولاد و اثربخشی فرآیند خاموش کردن محدود شود.

3. سختی پذیری فولاد
√مفهوم سختی پذیری
سختی پذیری به توانایی فولاد برای دستیابی به عمق مشخصی از سخت شدن مارتنزیتی پس از خاموش شدن از دمای آستنیته اشاره دارد. به عبارت ساده تر، توانایی فولاد برای تشکیل مارتنزیت در هنگام خاموش کردن است.
اندازه گیری سختی پذیری
اندازه سختی پذیری با عمق لایه سخت شده که در شرایط مشخص پس از کوئنچ بدست می آید نشان داده می شود.
عمق لایه سخت شده: این عمق از سطح قطعه کار تا ناحیه ای است که ساختار نیمه مارتنزیت است.
رسانه های خاموش کننده رایج:
•آب
ویژگی ها: مقرون به صرفه با قابلیت خنک کنندگی قوی، اما دارای سرعت خنک کننده بالایی در نزدیکی نقطه جوش است که می تواند منجر به خنک سازی بیش از حد شود.
کاربرد: معمولاً برای فولادهای کربنی استفاده می شود.
آب نمک: محلولی از نمک یا قلیایی در آب است که در دماهای بالا ظرفیت خنک کنندگی بالاتری نسبت به آب دارد و برای فولادهای کربنی مناسب است.
•روغن
ویژگی ها: سرعت خنک کنندگی کمتری در دماهای پایین (نزدیک نقطه جوش) فراهم می کند که به طور موثر تمایل به تغییر شکل و ترک را کاهش می دهد، اما قابلیت خنک کنندگی کمتری در دماهای بالا دارد.
کاربرد: مناسب برای فولادهای آلیاژی.
انواع: شامل روغن خاموش کننده، روغن ماشین و سوخت دیزل است.

زمان گرمایش
زمان گرمایش هم از نرخ گرمایش (زمان صرف شده برای رسیدن به دمای مورد نظر) و هم از زمان نگهداری (زمان نگهداری در دمای هدف) تشکیل شده است.
اصول تعیین زمان گرمایش: از توزیع یکنواخت دما در سرتاسر قطعه کار چه در داخل و چه در خارج اطمینان حاصل کنید.
اطمینان حاصل کنید که آستنیت کامل و یکنواخت و ریز آستنیت تشکیل شده است.
مبنای تعیین زمان گرمایش: معمولاً با استفاده از فرمول های تجربی تخمین زده می شود یا از طریق آزمایش تعیین می شود.
رسانه خاموش کننده
دو جنبه کلیدی:
a.Cooling Rate: نرخ سرد شدن بالاتر باعث تشکیل مارتنزیت می شود.
ب. تنش پسماند: سرعت خنک‌شدن بالاتر تنش پسماند را افزایش می‌دهد که می‌تواند منجر به تمایل بیشتر برای تغییر شکل و ترک در قطعه کار شود.