1.Tempering یک فرآیند عملیات حرارتی نهایی است که از خاموش شدن پیروی می کند.
چرا فولادهای خاموش نیاز به معتدل دارند؟
ریزساختار پس از خاموش کردن: پس از خاموش شدن ، ریزساختار فولاد به طور معمول از مارتنزیت و آستنیت باقیمانده تشکیل شده است. هر دو فازهای قابل استفاده هستند و تحت شرایط خاصی دگرگون می شوند.
خواص مارتنزیت: مارتنزیت با سختی زیاد بلکه شستشوی زیاد (به ویژه در مارتنزیت سوزن کربن مانند) مشخص می شود ، که نیازهای عملکرد بسیاری را برای بسیاری از برنامه ها برآورده نمی کند.
ویژگی های تحول مارتنزیتیک: تبدیل به مارتنزیت خیلی سریع اتفاق می افتد. پس از خاموش شدن ، قطعه کار دارای فشارهای داخلی باقیمانده است که می تواند منجر به تغییر شکل یا ترک خوردگی شود.
نتیجه گیری: قطعه کار نمی تواند مستقیماً پس از خاموش شدن استفاده شود! برای کاهش فشارهای داخلی و بهبود سختی قطعه کار ، مزاج لازم است و آن را برای استفاده مناسب می کند.

2. اختلاف بین سخت بودن و ظرفیت سخت شدن:
سختگیری:
سخت افزاری به توانایی فولاد در دستیابی به عمق خاصی از سخت شدن (عمق لایه سخت شده) پس از خاموش شدن اشاره دارد. این بستگی به ترکیب و ساختار فولاد ، به ویژه عناصر آلیاژ آن و نوع فولاد دارد. سخت افزاری اندازه گیری است که چگونه فولاد می تواند در طول فرآیند فرونشست ضخامت خود را سخت کند.
سختی (ظرفیت سخت شدن):
سختی یا ظرفیت سخت شدن ، به حداکثر سختی که می تواند در فولاد پس از فرونشست حاصل شود ، اشاره دارد. این ماده تا حد زیادی تحت تأثیر میزان کربن فولاد است. میزان کربن بالاتر به طور کلی منجر به سختی بالقوه بالاتر می شود ، اما این می تواند توسط عناصر آلیاژ فولاد و اثربخشی روند فرونشست محدود شود.

3.HARDERABLITY فولاد
√ تداخل سخت بودن
سخت افزاری به توانایی فولاد در دستیابی به عمق خاصی از سخت شدن مارتنزیتیک پس از خاموش شدن از دمای آبشویی اشاره دارد. به عبارت ساده تر ، این توانایی فولاد برای تشکیل مارتنزیت در هنگام خاموش کردن است.
اندازه گیری سختگیری
اندازه سخت بودن با عمق لایه سخت شده به دست آمده در شرایط مشخص پس از خاموش کردن نشان داده شده است.
عمق لایه سخت: این عمق از سطح قطعه کار به منطقه ای است که ساختار آن نیمی از مارتنزیت است.
رسانه های فروپاشی مشترک:
• آب
ویژگی ها: اقتصادی با قابلیت خنک کننده قوی ، اما در نزدیکی نقطه جوش ، میزان خنک کننده بالایی دارد که می تواند منجر به خنک کننده بیش از حد شود.
کاربرد: به طور معمول برای فولادهای کربن استفاده می شود.
آب نمکی: محلول نمک یا قلیایی در آب ، که از ظرفیت خنک کننده بالاتری در دماهای بالا در مقایسه با آب برخوردار است ، و آن را برای فولادهای کربن مناسب می کند.
• روغن
ویژگی ها: میزان خنک کننده کندتر در دماهای پایین (در نزدیکی نقطه جوش) را فراهم می کند ، که به طور موثری تمایل به تغییر شکل و ترک خوردگی را کاهش می دهد ، اما توانایی خنک کننده کمتری را در دماهای بالا دارد.
کاربرد: مناسب برای فولادهای آلیاژ.
انواع: شامل روغن خاموش ، روغن دستگاه و سوخت دیزل.

زمان گرمایشی
زمان گرمایش شامل هر دو میزان گرمایش (زمان لازم برای رسیدن به دمای مورد نظر) و زمان نگهدارنده (زمان نگهداری در دمای هدف) است.
اصول تعیین زمان گرمایش: از توزیع دمای یکنواخت در طول قطعه ، چه در داخل و چه در خارج اطمینان حاصل کنید.
اطمینان حاصل کنید که از آستنیت کامل و اینکه آستنیت تشکیل شده یکنواخت و خوب است.
مبنای تعیین زمان گرمایش: معمولاً با استفاده از فرمولهای تجربی تخمین زده می شود یا از طریق آزمایش تعیین می شود.
رسانه های خاموش
دو جنبه اصلی:
A.COOLING نرخ: نرخ خنک کننده بالاتر باعث شکل گیری مارتنزیت می شود.
B.Residual Stress: میزان خنک کننده بالاتر باعث افزایش استرس باقیمانده می شود ، که می تواند منجر به تمایل بیشتر برای تغییر شکل و ترک خوردگی در قطعه کار شود.